Зынаргъ æмбæлттæ, зæрдиагæй уын арфæ кæнын Ирон æвзаджы боны тыххаей!

Нæ мадæлон æвзаг у нæ хæзна, нае адаемы уд. Не ’взаг хаессы фарн, æгъдæуттае, зондахаст, уынæм дзы адæмы куырыхондзинад, æнæкæрон уды хъару æмæ аивдзинад. Нæ адæмы рагон цард нæ фидæнимæ раехысаей баст у, карадзийыл чи бæтты, уый у æвзаг. Уымæ гæсгæ нæ иумæйаг хæс у нæ мадæлон æвзаг нæ кæстæртаен бахъахъхъæнын

Мæ зæрдæ зæгъы, цæмæй Хетæгкаты Къостайы, Плиты Иссайы аемае Абайты Васойы мадæлон æвзаг Ирыстоны алы хæдзары дæр зæла. Тынг мæ фæнды, цæмæй нæ кæстæртæ дарддæр æнусты хæссой ирон æвзаг, цæмæй алы ног фæлтæр даер йæ зæрдыл дара: кæд дæ ирон, уæд де ’взаг зон!

Дорогие друзья, примите мои сердечные поздравления с Днём осетинского языка!

Родной язык - наше достояние, это характер народа и его душа. В нем отображаются обычаи, быт народа, его ум и опыт, красота и сила души. Это нить, которая тянется от прошлого к будущему, она объединяет нас и делает единым народом. Вот почему наша общая обязанность сохранить его для будущих поколений.

Я искренне желаю всем нам, чтобы родной язык Коста Хетагурова, Иссы Плиева и Васо Абаева звучал в каждом доме Осетии. Желаю, чтобы осетинский язык жил и развивался в наших младших и каждое новое поколение помнило: кæд дæ ирон, уæд де ’взаг зон!